PETI DIO: FIZIKA OSCILOVANJA
Ovo je jedna od najbitnijih disciplina kad se ima u vidu proučavanje fizike oscilacije. Naravno, ova disciplina je samo jedan dio fizike oscilacije. Razlika između ta dva pojma potiče od razlike između pojmova oscilovanje i oscilacija, koju ćemo kasnije razraditi.
Prvi koji je primijetio oscilovanje bio je kolumbijski naučnik Sokrat. On je posmatrao kako list pada sa drveta oscilujući i pri tome osciluje. Ova neobična pojava je privukla njegovu pažnju i on je odlučio da ostatak svog života provede u njenom proučavanju. Uporno je pokušavao da natjera i druge listove da osciluju, ali oni nikako nisu htjeli. To je nagnalo Sokrata da pomisli da je samo onaj jedan list bio sposoban za oscilovanje, ali ovo se pokazalo kao potpuno pogrešno. Naime, već 2050. godine u svemiru (blizu Jupitera) zabilježen je slučaj da je jedan svemirski brod oscilovao. Naravno, kompletna posada je bila uhapšena, jer je u to vrijeme oscilovanje bilo zabranjeno. Kapetan tog broda bio je neki Marsel Desai, koji nije negirao da je brod vršio oscilovanje, ali je tvrdio da je to radio u tzv. oscilating-free zoni, dijelu svemira prečnika kvadratne cipele, u kome je oscilovanje dozvoljeno. Poručnik Ujedinjene Armije Svemira koji je uhapsio Desaija, neki Albrecht Albrechtovski, pozvao se na član 38. Zakona o spoljnoj trgovini u svemiru, koji jasno tvrdi da ne postoji nikakva oscilating free zona u Sunčevom sistemu. Tada se otkrilo da je Desai pogrešno protumačio član 27 dotičnog zakona. Naime, taj član je govorio o berbi suđa na Jupiteru, a Desai nije znao da čita. Kasnije se pokazalo da je Desai bio potpuno u pravu, tj. da je u prenesenom značenju taj član ipak govorio o postojanju oscilating-free zone. Nažalost po Desaija, taj član ništa nije govorio o postojanju te zone.
Prije nego što pređemo na proučavanje fizike oscilovanja, navešćemo nekoliko članova iz Zakona o Svemiru, koji su bitni za razumijevanje daljeg rada:
ČLAN 1
Ovo je Zakon o Svemiru. Svrha ovog zakona je da reguliše Svemir.
ČLAN 2
Kao konstitutivni građani Svemira računaju se stanovnici zemalja članica NATO pakta ili Evropske unije. Ostali se vode pod nazivom «ostali» ili «škart» (ponegdje poznati i kao «stoka», «marva», «smrdljivi gadovi» i slično) – u daljem tekstu: «građani drugog reda».
ČLAN 3
Kada građanin drugog reda ubije konstitutivnog građanina svemira, bez obzira iz kojeg razloga, kazna je smrt. Akcije građana drugog reda protiv konsitutivnih građana u daljem tekstu nazivaćemo terorizmom.
ČLAN 4
Konstitutivni građanin svemira ima pravo da muči, vrijeđa i ponižava građanina drugog reda, jer ovaj to samom svojom egzistencijom zaslužuje. Konstitutivni građanin svemira raspolaže pravom i da ubije građanina drugog reda, ali za ovo je potreba tzv. DUGDR – dozvola za ubijanje građana drugog reda, koja može da se nabavi u svakoj trafici vrlo jeftino.
Legalnu akciju konstitutivnog građanina svemira protiv škarta nazivamo “oslobađanje”.
ČLAN 5
Razlikujemo dva postupka provjere prilikom prelaska granice:
Konstitutivni građanin svemira mora da pokaže svoju identifikacionu karticu.
Građanin drugog reda mora prvo da čeka dva sata, onda mora da se skine svu odjeću, koju temeljno pretresu psi (jer građani drugog reda često nose neprijavljeno oružje u džepovima), zatim mora da čeka još dva sata, a zatim je neophodno da se on premlati da bi stekao pravo na boravak od sedam dana u zemlji čiju granicu pokušava da pređe. Od dokumenata se traže identifikaciona kartica, pasoš, potvrda o zaposlenju, potvrda o nekažnjavanju, potvrda o rodbini u državi u koju ide, potvrda o rodbini u državi iz koje ide, potvrda o ispravnim zubima, nepostojanju polnih bolesti itd. Građanin drugog reda dobija specijalne rukavice i masku koje mora stalno da nosi da ne bi poganio vazduh zemlje koja mu pruža gostoprimstvo.
ČLAN 6
Svaki konstitutivni građanin veći je (u hijerarhiji) od građanina drugog reda. Ovo znači da se svi sudski sporovi između ljudi koji pripadaju različitim klasama automatski rješavaju u korist konstitutivnog građanina svemira.
Sada ćemo da krenemo sa analiziranjem nekih osnova teorije fizike oscilovanja. Izučićemo detaljno longitudinalnu horizontalizaciju, augmentativno-percepcionu percepciju, oktalnoheksadecimalnu optimizacionu plastifikaciju i neuronsku kvazifuziju.
Definicija 1: Oscilovanjem nazivamo svako mijenjanje položaja tijela.
Definicija 2: Oscilovanje koje se odvija ravnomjerno nazivamo neravnomjernim oscilovanjem.
Definicija 3: Tijelo koje ne osciluje nazivamo tijelom koje ne osciluje.
Teorema 1: Tijelo koje ne osciluje ne osciluje.
Dokaz: Uzmimo proizvoljno tijelo. Sad ostavimo to tijelo, jer nam ono uopšte ne treba. Dakle, posmatraćemo proizvoljno tijelo koje ne osciluje. Takođe, pretpostavićemo da je referentni sistem postavljen u težište dotičnog tijela. Neka su sada koordinate tog tijela u odnosu na referentni sistem (x,y,z). Vidimo da je tijelo jedinstveno određeno tim koordinatama. Masu tijela označićemo brojem m. Takođe je bitna i gravitacija. Pretpostavićemo normalnu zemaljsku gravitaciju od 9.81 metara u sekundi na kvadrat. Slično se dokazuje za bilo koju drugu vrstu gravitacije. Takođe, pretpostavićemo da na tijelo djeluje sila F, čija jačina je izražena u Njutnima. Ovde treba obratiti pažnju još na koeficijent trenja, koji varira od supstance do supstance. Sada uzmimo da posmatrano tijelo ima koeficijent kontrakcije između 0 i 1. Ako tijelo naelektrišemo, dobićemo dva magnetna pola na njemu: sjeverni i južni. Tako naelektrisano tijelo ima određenu induktivnost. Pretpostavićemo dalje da je to jedino tijelo tih karakteristika u krugu prečnika r, čiji se centar poklapa sa težištem tijela (dakle i sa ishodištem referentnog sistema). Po pretpostavci teoreme tijelo ne osciluje, pa ono ne osciluje. QED.
Definicija 4: Koeficijentom oscilovanja nazivamo broj oscilacija u jedinici vremena. Osnovna jedinica mjerenja ovog koeficijenta je jedna oscilacija u sekundi, tu jedinicu nazivamo pasjim skotom.
Teorema 2: Svako tijelo u univerzumu osciluje sa koeficijentom od tri pasja skota.
Dokaz: Koeficijent oscilovanja je cijeli broj n, broj oscilacija u sekundi, prema prethodnoj definiciji. Bez ograničenja opštosti možemo pretpostaviti da je ovaj broj uvijek jednak 3. Ovo dokazuje teoremu.
Posljednja teorema predstavlja veliki rezultat Minkovskog, jednu od najznačajnijih stvari ikad otkrivenih u modernoj nauci. Iako se ova teorema naziva teoremom Minkovskog, ona zapravo pripada Gausu i Ležandru. Gaus je postavio hipotezu da je koeficijent oscilovanja konstantan, a Ležandr je dokazao da je on jednak baš 3. Teorema se naziva teoremom Minkovskog zato što je on igrao karte sa Gausom i Ležandrom kad su oni ovo otkrili. Takođe, ova teorema se naziva teoremom Minkovskog jer je on otkrio i dokazao to tvrđenje.
U ovom odjeljku ostaje nam još da objasnimo razliku između pojmova oscilovanja i oscilacije, koja je krucijalna za razumijevanje razlike između pojmova fizike oscilacije i fizike oscilovanja. Razlika je u sljedećem: Naime, oscilovanje označava mijenjanje položaja tijela (definicija 1). Sada ćemo dati definiciju oscilacije:
Definicija 5: Oscilacija je promjena položaja tijela.
Sljedeća teorema jasno pokazuje da su ta dva pojma različita.
Teorema 3: Ta dva pojma su različita.
Dokaz: Ako ta dva pojma ne bi bila različita, onda bi bila jednaka, a to bi nam uništilo dokaz. Dakle, ta dva pojma su različita.
Time smo dokazali ono što je trebalo da dokažemo. U ovoj teoriji ostaje nam još samo jedno poglavlje, ali ono je tako nenormalno dugo da je to nenormalno. Vampir.
Ovo je jedna od najbitnijih disciplina kad se ima u vidu proučavanje fizike oscilacije. Naravno, ova disciplina je samo jedan dio fizike oscilacije. Razlika između ta dva pojma potiče od razlike između pojmova oscilovanje i oscilacija, koju ćemo kasnije razraditi.
Prvi koji je primijetio oscilovanje bio je kolumbijski naučnik Sokrat. On je posmatrao kako list pada sa drveta oscilujući i pri tome osciluje. Ova neobična pojava je privukla njegovu pažnju i on je odlučio da ostatak svog života provede u njenom proučavanju. Uporno je pokušavao da natjera i druge listove da osciluju, ali oni nikako nisu htjeli. To je nagnalo Sokrata da pomisli da je samo onaj jedan list bio sposoban za oscilovanje, ali ovo se pokazalo kao potpuno pogrešno. Naime, već 2050. godine u svemiru (blizu Jupitera) zabilježen je slučaj da je jedan svemirski brod oscilovao. Naravno, kompletna posada je bila uhapšena, jer je u to vrijeme oscilovanje bilo zabranjeno. Kapetan tog broda bio je neki Marsel Desai, koji nije negirao da je brod vršio oscilovanje, ali je tvrdio da je to radio u tzv. oscilating-free zoni, dijelu svemira prečnika kvadratne cipele, u kome je oscilovanje dozvoljeno. Poručnik Ujedinjene Armije Svemira koji je uhapsio Desaija, neki Albrecht Albrechtovski, pozvao se na član 38. Zakona o spoljnoj trgovini u svemiru, koji jasno tvrdi da ne postoji nikakva oscilating free zona u Sunčevom sistemu. Tada se otkrilo da je Desai pogrešno protumačio član 27 dotičnog zakona. Naime, taj član je govorio o berbi suđa na Jupiteru, a Desai nije znao da čita. Kasnije se pokazalo da je Desai bio potpuno u pravu, tj. da je u prenesenom značenju taj član ipak govorio o postojanju oscilating-free zone. Nažalost po Desaija, taj član ništa nije govorio o postojanju te zone.
Prije nego što pređemo na proučavanje fizike oscilovanja, navešćemo nekoliko članova iz Zakona o Svemiru, koji su bitni za razumijevanje daljeg rada:
ČLAN 1
Ovo je Zakon o Svemiru. Svrha ovog zakona je da reguliše Svemir.
ČLAN 2
Kao konstitutivni građani Svemira računaju se stanovnici zemalja članica NATO pakta ili Evropske unije. Ostali se vode pod nazivom «ostali» ili «škart» (ponegdje poznati i kao «stoka», «marva», «smrdljivi gadovi» i slično) – u daljem tekstu: «građani drugog reda».
ČLAN 3
Kada građanin drugog reda ubije konstitutivnog građanina svemira, bez obzira iz kojeg razloga, kazna je smrt. Akcije građana drugog reda protiv konsitutivnih građana u daljem tekstu nazivaćemo terorizmom.
ČLAN 4
Konstitutivni građanin svemira ima pravo da muči, vrijeđa i ponižava građanina drugog reda, jer ovaj to samom svojom egzistencijom zaslužuje. Konstitutivni građanin svemira raspolaže pravom i da ubije građanina drugog reda, ali za ovo je potreba tzv. DUGDR – dozvola za ubijanje građana drugog reda, koja može da se nabavi u svakoj trafici vrlo jeftino.
Legalnu akciju konstitutivnog građanina svemira protiv škarta nazivamo “oslobađanje”.
ČLAN 5
Razlikujemo dva postupka provjere prilikom prelaska granice:
Konstitutivni građanin svemira mora da pokaže svoju identifikacionu karticu.
Građanin drugog reda mora prvo da čeka dva sata, onda mora da se skine svu odjeću, koju temeljno pretresu psi (jer građani drugog reda često nose neprijavljeno oružje u džepovima), zatim mora da čeka još dva sata, a zatim je neophodno da se on premlati da bi stekao pravo na boravak od sedam dana u zemlji čiju granicu pokušava da pređe. Od dokumenata se traže identifikaciona kartica, pasoš, potvrda o zaposlenju, potvrda o nekažnjavanju, potvrda o rodbini u državi u koju ide, potvrda o rodbini u državi iz koje ide, potvrda o ispravnim zubima, nepostojanju polnih bolesti itd. Građanin drugog reda dobija specijalne rukavice i masku koje mora stalno da nosi da ne bi poganio vazduh zemlje koja mu pruža gostoprimstvo.
ČLAN 6
Svaki konstitutivni građanin veći je (u hijerarhiji) od građanina drugog reda. Ovo znači da se svi sudski sporovi između ljudi koji pripadaju različitim klasama automatski rješavaju u korist konstitutivnog građanina svemira.
Sada ćemo da krenemo sa analiziranjem nekih osnova teorije fizike oscilovanja. Izučićemo detaljno longitudinalnu horizontalizaciju, augmentativno-percepcionu percepciju, oktalnoheksadecimalnu optimizacionu plastifikaciju i neuronsku kvazifuziju.
Definicija 1: Oscilovanjem nazivamo svako mijenjanje položaja tijela.
Definicija 2: Oscilovanje koje se odvija ravnomjerno nazivamo neravnomjernim oscilovanjem.
Definicija 3: Tijelo koje ne osciluje nazivamo tijelom koje ne osciluje.
Teorema 1: Tijelo koje ne osciluje ne osciluje.
Dokaz: Uzmimo proizvoljno tijelo. Sad ostavimo to tijelo, jer nam ono uopšte ne treba. Dakle, posmatraćemo proizvoljno tijelo koje ne osciluje. Takođe, pretpostavićemo da je referentni sistem postavljen u težište dotičnog tijela. Neka su sada koordinate tog tijela u odnosu na referentni sistem (x,y,z). Vidimo da je tijelo jedinstveno određeno tim koordinatama. Masu tijela označićemo brojem m. Takođe je bitna i gravitacija. Pretpostavićemo normalnu zemaljsku gravitaciju od 9.81 metara u sekundi na kvadrat. Slično se dokazuje za bilo koju drugu vrstu gravitacije. Takođe, pretpostavićemo da na tijelo djeluje sila F, čija jačina je izražena u Njutnima. Ovde treba obratiti pažnju još na koeficijent trenja, koji varira od supstance do supstance. Sada uzmimo da posmatrano tijelo ima koeficijent kontrakcije između 0 i 1. Ako tijelo naelektrišemo, dobićemo dva magnetna pola na njemu: sjeverni i južni. Tako naelektrisano tijelo ima određenu induktivnost. Pretpostavićemo dalje da je to jedino tijelo tih karakteristika u krugu prečnika r, čiji se centar poklapa sa težištem tijela (dakle i sa ishodištem referentnog sistema). Po pretpostavci teoreme tijelo ne osciluje, pa ono ne osciluje. QED.
Definicija 4: Koeficijentom oscilovanja nazivamo broj oscilacija u jedinici vremena. Osnovna jedinica mjerenja ovog koeficijenta je jedna oscilacija u sekundi, tu jedinicu nazivamo pasjim skotom.
Teorema 2: Svako tijelo u univerzumu osciluje sa koeficijentom od tri pasja skota.
Dokaz: Koeficijent oscilovanja je cijeli broj n, broj oscilacija u sekundi, prema prethodnoj definiciji. Bez ograničenja opštosti možemo pretpostaviti da je ovaj broj uvijek jednak 3. Ovo dokazuje teoremu.
Posljednja teorema predstavlja veliki rezultat Minkovskog, jednu od najznačajnijih stvari ikad otkrivenih u modernoj nauci. Iako se ova teorema naziva teoremom Minkovskog, ona zapravo pripada Gausu i Ležandru. Gaus je postavio hipotezu da je koeficijent oscilovanja konstantan, a Ležandr je dokazao da je on jednak baš 3. Teorema se naziva teoremom Minkovskog zato što je on igrao karte sa Gausom i Ležandrom kad su oni ovo otkrili. Takođe, ova teorema se naziva teoremom Minkovskog jer je on otkrio i dokazao to tvrđenje.
U ovom odjeljku ostaje nam još da objasnimo razliku između pojmova oscilovanja i oscilacije, koja je krucijalna za razumijevanje razlike između pojmova fizike oscilacije i fizike oscilovanja. Razlika je u sljedećem: Naime, oscilovanje označava mijenjanje položaja tijela (definicija 1). Sada ćemo dati definiciju oscilacije:
Definicija 5: Oscilacija je promjena položaja tijela.
Sljedeća teorema jasno pokazuje da su ta dva pojma različita.
Teorema 3: Ta dva pojma su različita.
Dokaz: Ako ta dva pojma ne bi bila različita, onda bi bila jednaka, a to bi nam uništilo dokaz. Dakle, ta dva pojma su različita.
Time smo dokazali ono što je trebalo da dokažemo. U ovoj teoriji ostaje nam još samo jedno poglavlje, ali ono je tako nenormalno dugo da je to nenormalno. Vampir.
2 comments:
Veoma tripozna prica.
Jeste
Post a Comment